Wat je ziet, ben je zelf
We denken vaak dat we de wereld simpelweg waarnemen zoals die is. Dat onze zintuigen een soort ramen zijn, waardoor we naar buiten kijken en zien wat er is. Maar wie beter kijkt, merkt al snel dat het raam zelf gekleurd is – door herinneringen, overtuigingen, stemming, en zelfs het lichaam waarin we wonen. “Wat je ziet, ben je zelf” is geen poëtische overdrijving, maar een fundamentele waarheid over menselijke waarneming.
De illusie van controle: waarom loslaten zo moeilijk is
We hebben allemaal onze manieren. Van die kleine tactieken waarmee we proberen het leven een beetje naar onze hand te zetten. Een lijstje maken voor de dag. Toch nog even dat gesprek controleren. Een plannetje voor het weekend, en een back-up voor het plannetje.
Ergens lijkt het onschuldig. Maar als je goed kijkt, zie je hoe diep het gaat. Hoe vaak we proberen grip te krijgen op dingen die zich daar helemaal niet voor lenen: wat anderen van ons vinden, of iets zal slagen, of we ‘het goed doen’.