De stilte in jezelf is geen leegte, maar ruimte

Stilte wordt vaak verkeerd begrepen. Alsof het een gebrek is. Een afwezigheid van geluid, van woorden, van richting. We associëren het met een lege kamer, een zwijgende ander, een saaie zondagmiddag.

Maar wat als stilte niet de afwezigheid van iets is, maar juist de aanwezigheid van iets anders?