Denk je dit… of denkt het jou?

Soms lijkt het alsof je iets denkt. Maar soms voelt het ook alsof het denken vanzelf gebeurt, alsof een gedachte zich aandient nog vóór jij er iets mee hebt gedaan. Alsof het denken niet van jou is, maar jou overkomt. Tijdens een psychedelische ervaring wordt dat verschil opvallend duidelijk. Je zit, je kijkt, je ademt... en toch is daar weer een gedachte. Waar komt die vandaan?

Het kan verwarrend zijn. Want als jij niet degene bent die denkt, wie of wat ben je dan? Of is het denken iets wat zich eenvoudigweg afspeelt in jou, zoals het weer, zoals de wind?

Gedachten die gewoon gebeuren

In het dagelijks leven voelt het vaak alsof je bewust kiest wat je denkt. Maar als je goed oplet, merk je dat gedachten meestal gewoon verschijnen. Ze kondigen zich niet aan. Ze komen, blijven even hangen, en verdwijnen dan weer. Alsof je hoofd een landschap is waar af en toe een vogel doorheen vliegt, zonder bestemming of verklaring.

Tijdens een truffeltrip wordt dat proces vaak tastbaar. Je ziet gedachten opkomen zonder reden. Soms als losse flarden, soms als duidelijke zinnen, soms als complete werelden die zich vanzelf ontvouwen. En je merkt: het gebeurt. Zonder dat jij iets hoeft te doen.

De ruimte tussen jou en je hoofd

Op het moment dat je merkt dat een gedachte verschijnt, is er iets interessants aan de hand. Er is namelijk niet alleen een gedachte, er is ook iets wat het opmerkt. Alsof er twee lagen zijn: het denken zelf, en een soort achtergrond die er stil naar kijkt.

Dat onderscheid opent ruimte. Want als je iets kunt opmerken, dan bén je het niet. Je bent niet je gedachten, je bent degene die ziet dat ze er zijn. Wat er dan precies overblijft is lastig te benoemen, maar het voelt vaak als rust. Niet omdat je hoofd stopt, maar omdat je er niet meer in verdwijnt.

Vrijheid begint bij loslaten

Je hoeft je gedachten niet te stoppen. Je hoeft ze niet te controleren. Je hoeft er zelfs niet in te geloven. Dat besef kan bevrijdend zijn. Tijdens een sessie merk je misschien dat je ineens lacht om iets dat je hoofd al jaren herhaalt. Alsof je doorziet dat het allemaal niet zo solide is als het leek.

Sommige gedachten zijn scherp, kritisch, onhandig of pijnlijk. Maar als je ze kunt zien voor wat ze zijn, voorbij de reflex om ze serieus te nemen, ontstaat er iets anders. Geen stilte misschien, maar wel ruimte. En die ruimte is precies waar iets nieuws kan beginnen.

Je bent niet de denker

Misschien hoef je geen sluitend antwoord te hebben op wie of wat je bent. Misschien is het genoeg om te merken wat je níet bent. Je bent niet je angst. Niet je oordeel. Niet je verhaal over jezelf. Niet omdat die dingen niet bestaan, maar omdat ze niet hetzelfde zijn als jij. Ze zijn onderdelen van je ervaring, geen definitie van je identiteit.

En in die verschuiving, van identificatie naar observatie, ontstaat iets heel eenvoudigs: ademruimte. Niet omdat alles wegvalt, maar omdat je er niet langer mee samenvalt. Je kijkt, je leeft, je laat het stromen. En dat is genoeg.

Wil je zelf ervaren hoe het is om los te komen van je hoofd, zonder jezelf kwijt te raken?

Plan een kennismakingsgesprek en ontdek hoe een sessie bij de psilosoof ruimte kan geven aan wat jij misschien allang voelt.